eski her zaman huzur verir bana. eski arabaları severim, plakları severim, sayfaları sararmış kitapları severim. geçmişin yazarlarını okurum, şimdi hayatta olmayan müzisyenleri dinlerim. eski her zaman daha güzel gelir bana.

önceleri kendimi bu çağa ait hissetmezdim. daha eski zamanlara ait olduğumu düşünürdüm. ama şimdi anlıyorum ki ben kesinlikle bu çağda yaşamalıymışım hatta daha ilerisinde.

özgürlüğü için sevdiği insanı kaybetmeyi göze alan ben salt bir erkek egemenliği olan bir dönemde yaşayamazdım. bazen yanlış mesleği seçtiğimi düşünürüm. ama yanlış da olsa ben seçtim. hata yaptıysam ben yaptım. bir başkasının dayattığı hayatı değil kendi hayatımı yaşıyorum.

kadın olarak doğdum ama bir kadın gibi düşünmüyorum. ben bu hayata evlenmek ya da çocuk yapmak için gelmedim. evet belki gelecekte başıma gelebilecek şeyler ama bu ancak ben istediğim için olacak. ben istemezsem olmayacak. bunu seçebilmek değil bu çağ son 30-40 yılda kadınlar için bir özgürlük oldu. çoğu yerde hala olmasa da.

ben tüm kadınların özgür olduğu bir çağda yaşamak isterdim. evlenmek istemediğimi çocuk yapmanın saçma olduğunu söylediğimde tepki görmediğim bir çevrede yaşamak isterdim.

kadın olduğum için yapmam gerekenleri yapmadığım için garipsenmediğim, sırf cinsiyetine göre zevklerin belirlenmediği bir zamanda.