defalarca okudum alelade yazılmış tahta parçasındaki adını.
kendimi inandırmaya çalıştım.
kendimi inandırmaya çalıştım.
her okuduğumda daha da inanılmaz geldi gözüme.
zaten babasız büyümüştüm, şimdiyse resmi olarak babasızım.
31.08.2015
21 yaş, ölüm yıl dönümleri biriktirmek için küçük bir yaş değil mi?
tanrının herkes için bir planı var.
bizim içinse,
işleri nasıl daha çok zorlaştırabilirim diye düşünüyor olmalı.
herkesin aklına iyi bir anısı gelir gözüne, bir yakını gittiğinde.
benimse tek bir anı canlanmadı gözümde.
yine de bir yerlerde yaşadığını bilmek de yetermiş.
sen gittin. ve artık her şey için sana kızmak bir o kadar anlamsız.
ben artık kimden nefret edeceğim?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder