hayatım boyunca kimse için 'o gitmez' demedim.

yalnız geçirilen bir çocukluğun yan etkileri belki de bunlar,

herkesi bir gün gidecekmiş gibi sevmek

ve gittiklerinde kendini buna hazırlamış olmak.

kaybetmekten korkmamak

ve asla bağlanamamak

bir gün giderim diye düşünerek hiçbir şey satın almamak,

bazen valizini bile boşaltmamak

hiçbir yere ait olmamak

bir gün giderim,

bir gün gider korkusuyla

kimseyi sevememek.

''Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.''